Jak już informowaliśmy w sobotę 1 czerwca w Zakopanem samorządowcy z Podhala wspólnie z licznie zaproszonymi gośćmi świętowali jubileusz 25-lecia Powiatu Tatrzańskiego. W uroczystości wzięli udział m.in. posłowie na Sejm RP: Barbara Bartuś, Weronika Smarduch, Andrzej Adamczyk, Andrzej Gut-Mostowy, senatorowie: Jan Hamerski i Andrzej Pająk oraz marszałek Województwa Małopolskiego Witold Kozłowski. Jubileusz był również doskonałą okazją do uhonorowania odznaczeniami państwowymi i samorządowymi pracowników Starostwa Tatrzańskiego oraz dyrektor Szpitala Powiatowego pani Reginie Tokarz. Jubileuszowy wieczór zakończył urodzinowy koncert w wykonaniu artystów Teatru im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Zakopanem, zespołu „Śleboda” i zespołu „Holeviaters”.
Część oficjalna sobotniej Gali z okazji 25-lecia Powiatu Tatrzańskiego, to nie tylko uroczystości wręczania odznaczeń, ale i ważne słowa dotyczące zarówno historii Powiatu Tatrzańskiego jak i chwili obecnej i wyzwań, jakie teraz stoją przed samorządem.
Świętujemy dzisiaj 25 lat Powiatu Tatrzańskiego, czyli wspólnoty, a przypomnę, że to ponad 65 tysięcy mieszkańców na Skalnym Podhalu – mówił Andrzej Skupień Starosta Tatrzański. – Jubileusz dotyczy jednostki samorządowej mającej Tatry na swoim obszarze i złożonej z miasta Zakopane, gmin Biały Dunajec, Bukowina Tatrzańska, Kościelisko i Poronin. To także święto urzędu Starostwa Powiatowego w Zakopanem, w którym pracuje ponad 130 osób obsługujących zadania powiatu. To także nasz Szpital Powiatowy im dra Tytusa Chałubińskiego w Zakopanem, w którym pracuje około 550 osób oraz wszystkich służb, instytucji i jednostek Powiatu Tatrzańskiego. Ale jak już podkreśliłem to przede wszystkim ważna data dla wyjątkowej wspólnoty mieszkańców, nieprzypadkowo tak wyodrębnionej, gdyż niełatwe życie pod Tatrami ukształtowało już naszych dziadów i ojców. Dało im twarde ręce do ciężkiej pracy, twarde charaktery i mimo biedy, dało też poczucie godności i poczucie własnej wartości. Co jednak najważniejsze, gorące serca, aby kochać niełatwą rodną ziemię, naszą małą ojczyznę. Niewielką, ale jakże charakterystyczną cząstkę naszej Ojczyzny – Polski.
Moi kochani jest to więc również Wasze święto. Ludzi, którzy w różny sposób z Powiatem Tatrzańskim związali swoje życie, a przy okazji jubileuszu zawsze mówi się o tych, którzy byli pierwsi. Warto przypomnieć teraz te osoby: pierwszy przewodniczący Rady Powiatu Tatrzańskiego Bronisław Stoch, pierwszy starosta Andrzej Gąsienica Makowski, pierwszy wicestarosta Andrzej Skupień, pierwsza Skarbnik Powiatu Regina Tokarz, pierwszy sekretarz Powiatu Marek Borkowski, a z nimi pierwsi pracownicy w liczbie ponad 40. Często również wymienia się tych, którzy pełnili lub pełnią swoje funkcje najdłużej i tu dwa szybciutkie zestawienia: radni sześciu kadencji: Edward Tybor, Wiesław Lenart, Andrzej Skupień. Pięć kadencji: Andrzej Gąsienica Makowski, Andrzej Gut Kantek, Władysław Filar. Ci, którzy byli cztery kadencje: Piotr Bąk, Tomasz Dzierzęga, Janusz Pawlikowski, Tadeusz Piszczek i Tadeusz Józef Szwab.
Szanowni Państwo pełnię funkcję starosty tatrzańskiego niecały miesiąc, każdej zmianie towarzyszą obawy, ale i nadzieje. Poukładanie naszego samorządu na nowo wymagało trudnych decyzji, odwagi i siły charakteru, ale trudne chwile sprawiają, że wszyscy się hartują. Ten miesiąc poświęciłem przede wszystkim Wydziałowi Budownictwa i problemom z którym się zmaga. Priorytetem było też zacieśnienie współpracy z dyrektorem Tatrzańskiego Parku Narodowego Szymonem Ziobrowskim, tu wspomnę tylko, że obaj też przeżyliśmy kolejny atak na funkcjonujący transport konny do Morskiego Oka. Wiemy dobrze, że nie tylko troska o tak zwany dobrostan koni uaktywnia te środowiska. Traktujemy więc ten atak jako zamach na naszą tatrzańską tożsamość, tradycję i resztki tradycyjnego gazdowania. Musimy tego bronić, nawet kosztem tego, że trzeba wytrzymać presję i oszczerstwa.
Podczas jubileuszu 25-lecia Powiatu Tatrzańskiego, obecni byli również wszyscy ci, którzy wcześniej pełnili funkcję starosty tej jednostki samorządowej. Wśród nich Andrzej Gąsienica-Makowski, któremu przypadło w udziale tworzenie nowopowstającego 25 lat temu Powiatu Tatrzańskiego.
Przypomnę, że zaczynaliśmy od zera, brak siedziby i bardzo skromny budżet, ale wierzyliśmy głęboko, że damy radę – mówił Andrzej Gąsienica-Makowski pierwszy starosta tatrzański. - Warto też podkreślić, że nasz Powiat został niemal wyrąbany ciupagą w ostatniej chwili. I to dzięki walce w Warszawie z udziałem naszych samorządów i ludzi co jeździli, aby powstał ten samorząd. Podjąłem się wtedy tego poważnego zadania, bo pamiętam, że były to marzenia samorządowców sprzed II wojny światowej, jak i ówczesnych istniejących gmin w tym miasta Zakopane. Pamiętam słowa premiera Jerzego Buzka: „ramy są, trzeba je wypełnić, a teraz przeżyjecie kawał męskiej przygody”. I faktycznie była to przygoda, choć czasem wracając do wspomnień z tamtych lat, człowiekowi cierpnie skóra. Każdy dzień, rok i każda kadencja przynosiła nowe wyzwania. Aby temu podołać patronką Powiatu Tatrzańskiego ogłosiliśmy Matkę Boską Tatrzańską i Królową, wiele razy pomagała nam w ciężkich chwilach.
Nawiązywaliśmy współpracę z samorządami, walczyliśmy o swoją siedzibę, aby został nim Zakład Wodoleczniczy doktora Chramca. Ale przede wszystkim musieliśmy mieć silną drużynę – kompetentnych i odważnych ludzi. Wybierałem ludzi doświadczonych z różnych firm, samorządów i młodych, co skończyli studia i wrócili na Podhale, co by się realizowali. Każdemu pozierałem w oczy, czy jest gotowy do wyzwań, czy ma siłę w sobie, że trzeba budować, że nie będzie lekko. Między innymi panią Reginę Tokarz, którą namówiłem, aby wspomogła nas swoją wiedzą. Dobrze się z utworzonym zespołem ludzi pracowało, czasem żeśmy się spierali, ale to przecież normalne. Reaktywowaliśmy Szkołę Mistrzostwa Sportowego, trzeba było ją nazwać Szkołą Mistrzów Olimpijskich. Mamy medalistów: Kamil Stoch, Justyna Kowalczyk, łyżwiarze i łyżwiarki. To nas cieszyło, ale i kosztowało. Potem trudna decyzja i starania o to, aby organem prowadzącym szkoły zostało Województwo Małopolskie. Widać, że przekonując do pomysłu marszałka Witolda Kozłowskiego, placówka trafiła w dobre ręce – dynamicznie rozbudowali szkołę i cały czas ją rozwijają. Z kolei dzięki walce w innej sprawie, droga do Morskiego Oka stała się naszą – powiatową, jeśli jesteśmy przy Tatrzańskim Parku Narodowym to dzięki naszym działaniom w Radzie Parku swoich przedstawicieli w końcu miały samorządy. I kolejna fundamentalna sprawa – ratowanie naszego Szpitalu Powiatowego – to była wielka walka. Placówka była katastrofalnie zadłużona, za co finansowo odpowiadał nasz samorząd. Wtedy wydawało się, że rzeczy niemożliwej podjęła się pani Regina Tokarz, która była naszym skarbem, a nie tylko Skarbniczką. Dzięki jej ogromnej wiedzy, determinacji i sprawnym działaniom szpital wyszedł ze stanu agonalnego i teraz jest naszą chlubą.
Dzisiaj patrząc na Polskę, na trudne problemy,widać jak ważne jest, by budować jedność od dołu. Tak jak my ją budowaliśmy w Powiecie i z innymi samorządami. Ta jedność polska dzisiaj w tych trudnych czasach jest nam wszystkim potrzebna, abyśmy i teraz podołali wyzwaniom i zadaniom.
Podczas części oficjalnej Gali Jubileuszu 25-lecia Powiatu Tatrzańskiego – o historii samorządu mówił też były starosta Piotr Bąk.
Andrzej Gąsienica Makowski powiedział, że Powiat był wyrąbany ciupagami i rzeczywiście w pewnym sensie tak było. W to, aby ten powiat mógł powstać, było zaangażowanych bardzo wiele osób. Niektórzy są tu dzisiaj z nami, na tej sali i chcę im za to podziękować. Nie wszystkich wymienię, bo nie ma na to dzisiaj czasu, ale chyba warto też przypomnieć, jak doszło do utworzenia powiatu. Sama myśl, aby na - jak wtedy mówiono - górnym Podhalu powstał powiat, po raz pierwszy została wypowiedziana w 1919 roku. Pomysłodawcą był Medard Kozłowski, dzisiaj już zapomniany ówczesny wójt, naczelnik zakopiańskiej gminy, jednocześnie poseł na sejm Rzeczypospolitej, który podniósł tą sprawę 9 maja 1922 roku na sesji rady miejskiej w Zakopanem. I właśnie ta sesja postanowiła o dwóch sprawach: o staranie się o podniesienie Zakopanego do rangi miasta, bo było zwykłą wsią i o utworzeniu powiatu z siedzibą w Zakopanem. O ile prawa miejskie Zakopane otrzymało 11 lat potem, to na utworzenie powiatu trzeba było czekać 76 lat. Do tego projektu wracano wielokrotnie, ale nigdy do końca konsekwentnie i nigdy nie było wystarczającej siły przebicia, żeby ten projekt zrealizować. Udało się to częściowo w czasie PRL-u gdy nie było samorządu. Zakopane było powiatem, samo miasto Zakopane było miastem wydzielonym na prawach powiatu, ale to nie załatwiało sprawy. To nie Zakopane jest istotą rzeczy, ale Skalne Podhale, południowa część polskiego Spisza, Tatry. To jest ten obszar funkcjonalny, który w naturalny sposób tworzy powiat.. Co ciekawe, gdy 126 lat temu Medard Kozłowski po raz pierwszy napisał memoriał o utworzeniu powiatu, to myślał o regionie dokładnie w granicach dzisiejszych pięciu gmin. I ostatecznie 4 dni przed 7 sierpnia 1998 roku, kiedy to Rada Ministrów zatwierdziła mapę podziału na powiaty obszaru Rzeczypospolitej, na której znalazł się Powiat Tatrzański.
Z kolei w swoim wystąpieniu marszałek Witold Kozłowski podziękował przedstawicielom samorządu Powiatu Tatrzańskiego za pięć i pół roku współpracy.
Pragnę podziękować w sposób szczególny Panom Starostom za współpracę przez ten okres, bo podejmowaliśmy bardzo wiele interesujących projektów - i okazuje się, że nawet to przywiązanie do tak zwanej ojcowizny, mogło inspirować do wybierania lepszych rozwiązań: lepszego rozwiązania zarówno dla Szkoły Mistrzostwa Sportowego, która w tej chwili jest prowadzona przez samorząd wojewódzki, ale również wspomnianego tutaj Szpitala Specjalistycznego Chorób Płuc. To są dowody na to, że samorządowcy naprawdę bardzo starannie zastanawiają się nad tym, jakie rozwiązanie jest optymalne dla tej wspólnoty, której interesów bronią, dla której zadania realizują i dzięki temu podnoszą poziom tzw. usług społecznych. Za to bardzo serdecznie dziękuję Panom Starostom i również wszystkim waszym współpracownikom, ale również reprezentującym te jednostki, o których wspomniałem. Szanowni Państwo, na koniec pragnę złożyć najlepsze życzenia, wszelkiej pomyślności Panu Staroście. Dzięki niemu, dzięki Panu Dyrektorowi Michałowi Murzynowi, przy ogromnym poparciu i zaangażowaniu Pani Premier Beaty Szydło, która przekazała środki na wykup Willi Palace, Muzeum uzyskało status Narodowego Muzeum Tatrzańskiego. Cała wspólnota podhalańska czekała na powstanie tego muzeum blisko 70 lat. Dzięki naszej wspólnej pracy, nie tak dawno przecież, muzeum zostało otwarte. Niech dzisiejszy jubileusz stanie się pozytywnym impulsem na kolejne dekady, a doświadczenia minionych 25 lat pozwolą Państwu –przedstawicielom samorządu powiatu tatrzańskiego aktywnie pracować na rzecz jego dalszych zmian. Niech Powiat Tatrzański stale się rozwija z pożytkiem dla jego mieszkańców i wszystkich Małopolan!
Podczas wydarzenia marszałek Witold Kozłowski wręczył Złote Odznaki Honorowe Województwa Małopolskiego - Krzyże Małopolski. Odznaczenia otrzymali: Zofia Garbulińska, Jerzy Chlebiński, Rafał Dobrowolski, Andrzej Dziadoń, Maciej Krokowski, Anna Król-Józaga, Jacek Kuchta, Bożena Stopka-Rapacz i Regina Tokarz.
